Çok enteresan bir müsabakamız vardı bu akşam. Az önce bitti, Fenerbahçe Beko Erkek Basketbol Takımımız, Turkish Airlines EuroLeague 2024-25 sezonu 6. hafta maçında İsrail’in Maccabi Playtika takımını 84-82 mağlup etti.   Elbette galip gelmemiz güzel, üstelik çok da iyi oynayamadığımız bir müsabaka da İsrail takımına galip gelmek çok da güzel. Hem de 10 sayı kadar geriden gelip bitime 4 dakika kala ilk kez öne geçebildiğimiz bir müsabakada. Galibiyet anlamlı, güzel ama geçiyorum. Mevzu başka! Maç nerede oynandı biliyor musunuz? İstanbul Kadıköy’ün yeni semti Kaunas’ta! Kadıköy’ün semti ama aradaki mesafe kuş uçuşu tam 1600 km!  İşin özü şu, Fenerbahçe rakibi ile “ev sahibi” statüsünde Litvanya'nın Kaunas şehrinde karşılaşmak zorunda bırakıldı! Sportif açıdan en küçük kusuru, eksiği olmayan takımımız, Ataşehir’de evinde oynama avantajı elinden alınarak İstanbul’dan karayolu ile tam 2600 km uzakta Avrupa’nın kuzeyinde müsabakasını oynadı.  Rus milli ve kulüp takımları ülkeleri Ukrayna’ya saldırdığı için üç yıldır olimpiyatlar dahil tüm branşlarda uluslar arası müsabakalardan men edilirken bir yıldır tüm dünyanın gözünün önünde Gazze’de ifade etmekten aciz kalacağım zulme imza atan İsrail’in takımları böyle bir muameleye tabi tutulmak bir yana ekstra ayrıcalıklarla korunuyor da! Rakipleri güvenlik nedeniyle İsrail’e gidemeyeceklerinden Maccabi geçen yıl olduğu gibi bu yılda iç saha müsabakalarını Yugoslavya Belgrad’da oynuyor. Bu hafta da fikstür gereği deplasman maçında İstanbul’da Fenerbahçe ile karşılaşacaklardı. Ancak İsrailli becerikli yöneticiler İstanbul bizim için güvenli değil deyip müsabakanın Litvanya’da oynanmasını sağladılar.  Hatta ev sahibi olmanın hakkıyla tercih edeceğimiz bir başka ülkede, örneğin Almanya’da oynama talebimiz bile kabul edilmedi.  Biz yokuz demek çözüm mü! Olmamamız umurlarında mi!  Bu nasıl adalet, nasıl bir dünya!