Koronavirüs testi pozitif çıkan bir kişinin helallik isterken tüm köylüyü sarılıp öptüğü ve köyün karantina altına alındığı latifesiyle başlayalım... Ama gerçekler komik değil bilesiniz... Resim giderek kötüleşiyor. Siz bakmayın hayatın gerçekliklerinden kopuķ, instagram paylaşımlarına... Tekrardan yeni sezonlarında maskesiz, mesafesiz çekilip yayınlanan akşam saatlerinde tüm tv kanallarında başlayıp gündüz seyredemiyenler için tekrar tekrar bitmek bilmeyen 500 bölümlük dizilere. Siz bakmayın 30-40 yıl önce ortadan kaybolan eşini, çocuğunu tv sabah kuşağı programı için bulan ! Esralara Mügelere... Siz bakmayın, Normal ders saatleri olmuş bitmişte, etüd isteyen, planlayan veli profillerine... Siz bakmayın bronz tene sahip olmak için iki seksen deniz kenarında  serilip güneşte haşlanmakta olanlara... Siz bakmayın insanların kasa kasa salçalık sosluk domates ve kırmızı biber alıp ronda ve mikserlerinin motorlarını yakana dek doğramalarına... Siz hatırlayın, 1 şişe kolanya bulunca yaşanan sevincimizi, 1 baş sarmısağa 10 tl vermişimizi, C vitamini vb. bulunca define bulmuş gibi oluşumuzu...  Ve tabiki  "Maske bulamayışlarımızı..." İnsan işte, 6 ay önce, "maske yok" "devlet nerde"  diye eleştirenden, bağıran çağıran figürden, maske heryerde ve ulaşılır haldeyken, maskeyi takmayan veya dirseğinde gezinenlere... Ve sonuçta 2000-2500 rakımlı güzelim yaylalarımızda dahi virüssüz dağ taş bırakmadık. Evet, Korona mahpusluk günlerimizin yakın zamanda kısmi kısıtlamalar ile başlayacağı aşikar. “Tedbirinizi kendiniz alın, kendi yasağınızı kendiniz koyun” şimdiden... Zira önümüzdeki günler de sağlık sisteminin uyarı vereceği malum. Iyisi mi zorunlu karantinada hal çare aramak durumuna maruz kalmamak için şimdiden evinizde sağlıklı olarak kendi kısıtlı oturumunuzu gerçekleştirin. Hali hazırda bütün evren 0.000000001 gr lık virüse karşı bir arpa boyu ilerleme kaydedemedi. 1 Hazirandan itibaren kontrollü sosyal hayata ve yeni normallerle yaşamaya başladık. Ancak görünen o ki, yeni normalde de eski normallerimizden bir türlü vazgeçemedik. Kontrollü sosyal hayata geçtik ama kontrolsüz yaşam tarzımızı hep ön planda tuttuk. Küresel salgın yokmuş gibi,  düğünlerde omuz omuza halay çektik, evimizde yemek yokmuş gibi restaronlara gittik. Avm’leri mesken tutuk. Sokaklarda, caddelerde maskeyi çenede veya dirsekte gezdirdik. Kuralları gevşettik, anlaşılmaz bir rehavete kapıldık. Virus de boş durmadı bu süreçte; önceden toplu taşımada, okulda, lokanta ve kafelerde daha çok bulaş varken sonra sonra bu arkadaş buluşmalarına, aile akraba içi yemek ve çay eşliğinde sohbetlere kadar sirayet etti. Bu nedenledir ki koronavirüs dünya genelinde olduğu gibi ülkemizde de ve Rizemizde yıkıcı, öldürücü etkisini yoğun bir şekilde arttırıp hissettirmeye devam ediyor... Bu süreçte,  sağlıklı denetim yapabildik mi? Yaptık, yaptık... Başkanı, Müdürü,  STK’sı, Amiri, memuru ile... Ardından da paylaştık fotoğraflarımızı. Meğerse maskeliymişiz. İstisnasız hepimiz kurallara uyuyormuşuz ! Ne çenelerin altındaymış o maskeler, ne kollara takılıyormuş bilezik gibi ! Evet… Televizyonlarda duyuruldu, başlıyoruz diye denetimlere... Başladık ön hazırlığa ! Çenelerin altındakiler, yüzlere yerleştirildi bir güzel ! Kollara takılanlar da, olması gereken yere ! Yoksa da bulduk bir yerlerden !! Finalde de verdik resmi kurumsal pozumuzu, yan yana, mutlu mesut !… Hepimiz farkındayız… Ölümlerin, vakaların, salgının… Ama… Sosyal medya hesaplarına bakılınca, Paylaşılan tüm o fotoğrafları. Mahalle toplantılarında olanları ve vatandaşlarla bir araya gelişleri… Duyar gibiyim sınıfta yapılan yoklama gibi... - Maske  YOK... - SOSYAL MESAFE YOK... - Korona  BURDA ! Sen sağ ben selametiz. Yaşananlara da kader diyoruz. Denetim de bitti ya. Maskeleri yeniden yerleştiriyoruz. Oraya buraya... Hatta kollarımızın dirsek hizasında sallandırıyoruz… Komik mi? Trajik mi ? Bu ağır bedeli bertaraf etmek oldukça basit aslında. Maske, mesafe ve hijyen … Yahu çok mu zor? Bu süreçte olmazsa olmazımız... Usulüne uygun maske takmak... Güvenli fiziksel mesafe olan en az 1.5 metrelik uzaklığa dikkat etmek. Kirli olduğunu düşündüğümüz yüzeylere temas ettikten sonra ellerimizi yıkamak. Sarılmayı, öpüşmeyi, kucaklaşmayı; askere giden çocuğunu severek, öperek, sarılarak göndermeyi, evlenen kişiye sarılmayı, hasta olan kişiye ziyarete gitmeyi seven kişiler olarak bu duruma belki biraz daha zor alışacağız ama alışmak zorundayız. Mümkün olduğunca temassız yaşamaya alışmak durumundayız. Maske ile yaşamaya alışacağız. Maskesiz hayatı aklınızdan çıkartın, bir süreliğine... Tedbirli olun. Sağlıcakla kalın. Not: Bu süreçte mesai kavramı gözetmeksizin özverili çalışan sağlıkçılara minnettarız. Allah onlara kolaylıklar versin. Özel olarak üstün hizmet madalyası verilmesi gereken Rize İl Sağlık Müdürü Dr. Mustafa TEPE ve personeline, tüm imkanları onlara seferber eden, kale gibi devletimizi yanlarında hissettiren Muhammed AVCI ya teşekkür ederim.