Yetenekli Çalışanlarından  Korkan ve Kıskanan Yönetim Anlayışı: Liyakatsız Yöneticilerin Toplumdaki Rolü Günümüz iş dünyasında, özellikle kamu sektöründe ve birçok büyük kuruluşta, liyakatsız yönetici anlayışı, kurumların ve toplumların gelişimini engelleyen, verimsiz bir yönetim tarzını yansıtmaktadır. Bu yöneticiler, genellikle emrinde çalışan yetenekli insanları kıskanır, onlardan korkar ve bazen çalışanlarına tuzaklar kurarak onları yok etmeye çalışırlar. Bu tarz bir yönetim anlayışı, sadece çalışanlar için değil, tüm organizasyon için büyük bir tehdit oluşturur. Liyakatsız bir yönetici, yöneticilik pozisyonuna gelmiş olmasına rağmen bu görev için gerekli bilgi, deneyim ve yeteneklere sahip olmayan kişidir. Bu tür yöneticiler genellikle pozisyonlarını güçlerini kullanarak elde ederler ve bu güçlerini, çevrelerinde oluşturdukları sistemler ve sadık yandaşlarla pekiştirirler. Kendilerine güvenleri eksik, profesyonellikten uzak olan bu yöneticiler, işlerini hakkıyla yapacak, yetenekli ve vizyoner çalışanlardan genellikle rahatsız olurlar. Çünkü bu tür çalışanlar, yöneticinin kendi yeteneklerini ve otoritesini tehdit eder. Yetenekli çalışanlar, bir organizasyona değer katacak, verimliliği artıracak ve yenilikçi fikirlerle kurumun önünü açacak kişiler olarak öne çıkar. Ancak liyakatsız yöneticiler, bu tür çalışanların varlığını tehdit olarak görür. Bu yöneticiler, yetenekli insanların daha iyi işler yapmasını, yönetim pozisyonlarına gelmesini veya daha yüksek maaşlar almasını istemezler. Çünkü onların kendi otoriteleri, başarıları ve gücü bu durumla sarsılabilir. Yetenekli çalışanları kıskanmak, onlara değer vermemek ve onların gelişimlerini engellemeye çalışmak, bu tür yöneticilerin en belirgin özelliklerinden biridir. Bu durum, çalışanlar arasında güvensizlik yaratır, motivasyon kaybına yol açar ve organizasyonun genel verimliliğini olumsuz etkiler. Liyakatsız yöneticiler, kendi çıkarlarını koruyabilmek için bazen oldukça kirli oyunlara başvururlar. Çalışanları arkadan plan yaparak sabote etmek, onların projelerine engel olmak ya da başarılarını küçümsemek, bu yöneticilerin sıkça başvurduğu yöntemlerdir. Bu tür davranışlar, sadece çalışanlar üzerinde psikolojik bir baskı oluşturmakla kalmaz, aynı zamanda organizasyonun içinde ciddi bir güven bunalımına yol açar. Çalışanlar, kendilerine tuzaklar kuran ve onları geride bırakmak isteyen yöneticilere karşı hem duygusal hem de profesyonel olarak savunmasız kalırlar. Bu durum, verimliliği düşürür, yetenekli bireylerin iş yerinden ayrılmalarına neden olur ve organizasyonun uzun vadeli başarısını tehlikeye atar. Liyakatsız yöneticiler, sadece özel sektörde değil, kamuda da büyük bir sorun teşkil etmektedir. Kamu sektöründe, doğru kişilerin doğru pozisyonlara gelmemesi, genellikle siyasi bağlantılar veya çıkar ilişkileri ile ilgilidir. Bu durum, kamunun hizmet kalitesini doğrudan etkiler. Liyakatsız yöneticiler, kurumlarının vizyonuna hizmet etmektense, kendi çıkarlarını ön planda tutarlar ve kurumun gelişmesini engellerler. Bu, toplumda adaletsizlik duygusunu pekiştirir ve kamu kurumlarına olan güveni zedeler. Liyakatsız yöneticilerin toplumda oluşturduğu bu olumsuz tabloyu değiştirmek, sadece kurumların değil, toplumun genelinde de bir dönüşüm gerektirir. Kamu ve özel sektörde, yöneticilerin yeteneklerine göre terfi ettirilmesi, liyakat esasına dayalı bir yönetim anlayışının benimsenmesi çok önemlidir. Eğitimli, deneyimli ve vizyon sahibi yöneticiler, kurumları daha sağlıklı bir şekilde yönlendirebilir, çalışanları motive edebilir ve toplumda güven yaratabilirler. Ayrıca, yöneticilerin sadece kendi pozisyonlarını korumak değil, organizasyonlarının başarısını ön planda tutmaları gerektiği bir kültürün yerleşmesi gerekmektedir. Bu kültür, tüm organizasyonun gelişmesini sağlayacak ve liyakatsız yönetim anlayışının önüne geçecektir. Sonuç olarak, liyakatsız yönetici anlayışının, sadece iş yerlerinde değil, toplumsal düzeyde de ciddi sorunlar yarattığı bir gerçektir. Bu anlayışa karşı durmak, daha güçlü ve sağlıklı bir toplumun inşa edilmesine katkı sağlar.