Bitkilerin tohumları kendileri için uygun şartlar oluştuğunda, hangi cins bitkinin tohumuysa o bitkiyi en mükemmel şekilde temsil edip gösterecek şekilde programlanmıştır. Bir tohum toprağa düşürüldüğü andan ta meyveli bir ağaç oluncaya kadar hayatının her safhasında çok mühim maddi ve manevi vazifeler yapar, büyük bir amaca yani hayata hizmet eder, çalıştırılır.  Tohumlar hayatlarının kemalini yani en güzel halini meyvelerini vererek ve nihayetinde nesillerini sürdürecek tohumlarını oluşturarak devem ettirirler.   Tohumlardaki yaradılış programının bir benzeri diğer bütün canlılarda da vardır. Hayatlarını bu programlar dahilinde devam ettirirler.   İnsan ise kâinatta hayat sahibi varlıklar içerisinde müstesna bir mahiyet arz eder. O, bu dünyaya çok mühim vazifeler ve gayeler için gönderilmiştir.   İnsanın yaratılışının en yüksek gayesi ve fıtratın en yüce neticesi, îmân-ı billâhtır. Yani Allah'ın varlığını, birliğini, kemal sıfatlara sahip olduğunu ve bütün noksan sıfatlardan ve mahlukata benzemekten uzak olduğunu bilmek, inanmak ve “lâ ilâhe illallah Muhammedün resûlullah” ile ilân etmektir.   Bu vazifesini, bihakkın kendisinden istenen şekilde yapabilmesi için, insana Rabbini tanıtan, bildiren üç büyük tarif edici vardır ki bunlar; başta Resulullah (asm), Kur’ân-ı Azimüşşan ve kâinat kitabıdır.   Bitkiler ve hayvanlar birçok cihetle insanların yaradılış vazifelerini yapabilmelerine hizmet ederler. Evet kâinat büyük bir kitaptır. Bütün fen bilimleri o kitaptan iktibas edilmiştir, alınmıştır, onların membaı, kaynağı kâinat kitabıdır.  Fen bilimleri dalında kitap yazıp Allah'ın sonsuz ilmine ve kudretine atıf yapamayan hocaların kulakları çınlasın.   Yukarıda "bir tohum toprağa düşürüldüğü andan ta meyveli bir ağaç oluncaya kadar hayatının her safhasında çok mühim maddi ve manevi vazifeler yapar, büyük bir amaca yani hayata hizmet eder, çalıştırılır." demiştik. Evet maddi olarak tohumların hayata nasıl hizmet ettirildiğini kâinat kitabından alıntılar yaparak ziraatla ilgili kitaplar detaylarıyla anlatmaktadır.   Bitkiler ve hayvanlar manevî olarak da insanın dünya ve ahiret saadetine hizmet ederler.  İnsanın; “Necisin? Nereden gelip nereye gidiyorsun? Bu kâinat ve içindeki mahlukat nereden gelip, nereye gidiyorlar? İlimsiz, şuursuz ve kudretsiz bu mahlukat nasıl oluyor da böylesine büyük kudret ve hikmet isteyen işleri yapıyorlar?” gibi soruları cevaplamasına yardımcı olurlar.   Evet, her bir tohum; fidandan meyveye ve tekrar tohum oluşumuna kadar hayatının her safhasında şuur sahibi mahluklara Rabbinin isim ve sıfatlarını  kendi kabiliyetleri nispetinde tarif edip gösterir. Bitkiler ve hayvanlar, şuur sahiplerine Allah'ı tanıttıran Rabbanî birer mektup vazifesini ifa ettiklerinden bu cihetle büyük bir makam da kazanırlar. Mesela; bütün bitkilerin tohumları aynı elementlerden oluşmasına rağmen; elmanın tohumundan armut, armudun tohumdan incir çıkmaz. Hatta dünyadaki bütün golden cinsi elmaların tohumları toplanabilse ve çimlendirilip büyük bir elma bahçesi tesis edilse, görülecek ki bütün bu elma ağaçları birbirinin benzeri olmakla beraber asla birebir aynısı değildir. Hatta baharda o elma ağaçlarının dallarına takılan yaprakların hepsi bir önceki veya bir sonraki yılın yapraklarının aynısı gibi gözükse de kesinlikle birebir aynı değildir. Maddi içerikleri itibariyle bütün tohumlar elementlerden teşekkül etmiştir. Aynı elementleri farklı şekillerde kullanarak birbirine benzemekle beraber asla birebir aynı olmayan tohumları, fidanları, ağaçları, dalları, yaprakları, meyveleri ve tekrar farklı genetik kodlara sahip tohumları yaratmak sonsuz ilim, kudret ve hikmet sahibi Allah'ın sanat eseridir ve O'nu tarif edip göstermektedir.   Evet, her bir elma; şekliyle, rengiyle, aromasıyla, içeriğiyle, yaratıldığı mevsim itibariyle Rabbimizden bize gönderilmiş Rabbanî ve Rahmanî bir mektuptur. Nihayetsiz ilmiyle, sonsuz kudretiyle, sayısız hikmetiyle yazdığı elma mektubuyla bizlere nihayetsiz rahmetini, merhametini ve şefkatini gösteriyor.   Buna kıyasla bütün tohumlar, ağaçlar, yapraklar, çiçekler ve meyveler velhasıl her şey Rabbanî bir mektuptur. Allah’ı tanıttırmak ve sevdirmek için gönderilmiştir. Bizlere tarifi imkansız öyle bir şefkati var ki bu rabbanî mektupları her zamanda ve zeminde aralıksız olarak göndermeye devam ediyor. Fesüphanallah...   İşte insanın aslı vazifesi "her şey üstünde sikke-i kudretini ve hâtem-i rububiyetini ve nakş-ı kalemini görmekle doğrudan doğruya her şeyden onun nuruna karşı bir pencere açıp onun birliğine ve her şey onun dest-i kudretinden (kudret elinden) çıktığına ve uluhiyetinde ve rububiyetinde ve mülkünde hiçbir vechile, hiçbir şeriki ve muîni(yardımcısı) olmadığına, şuhuda yakın (görür gibi) yakîn (şüphesiz bir bilgi) ile tasdik edip iman getirmektir ve bir nevi huzur-u daimî elde etmektir."   Sevgi ve selamlarımla...